Naast een succesvol foodblogger (ik lach nu hardop om mijn eigen grapje), ben ik ook al ruim 20 jaar leerkracht in het basisonderwijs. En hoewel het één uitsluitend hobbymatig is en ik van het ander ook mijn hypotheek moet betalen, doe ik het beide met evenveel plezier. Afgelopen week kwamen deze passies samen door een opdracht die ik mijn leerlingen uit groep 4 gaf. Zij moesten voor taal een recept bedenken, waarbij ze alle te nemen stappen duidelijk moesten omschrijven. Het winnende recept zou ik echt gaan maken en op mijn website plaatsen.De kinderen vonden het een ontzettend leuke opdracht en bedachten allerlei heerlijke gerechten. Salades, milkshakes, pasta's, broodjes en zelfs een gedetailleerd recept voor een heuse appeltaart werden er door mijn kleine schatjes bedacht. Het winnende recept is van Magali. Een prachtige en super slimme  dame van 7 jaar. 

Ik denk dat er elke dag wel één kind uit mijn klas iets roept over een bruine banaan die niet meer te eten zou zijn. En dat snap ik. Want zo'n veel te zachte banaan smaakt vaak een beetje weeïg en daar doe je de juf ook geen plezier mee. Maar zo'n bruine banaan leent zich juist weer fantastisch als zoetstof voor het betere bakwerk. Bananencake, muffins met banaan, banana pancakes en natuurlijk bananenbrood. Nicole, van de website Cookies & Carrot Sticks, is er dol op. Haar blog puilt uit van de recepten met banaan. Ik telde alleen al 9 (!) bananenbroodvarianten. Dus toen ik voor de swiepswoepswap iets van haar mocht koken/ bakken, was mijn keus snel gemaakt. Ik heb Nicole's recept voor een klassiek bananenbrood als basis gebruikt en er zelf deze variant met walnoten, pure chocolade en koffie van gemaakt. Door het gebruik van olie, wordt het brood heerlijk luchtig. Ik vind het daardoor eigenlijk meer een cake, dan een bananenbrood. Bedankt voor de inspiratie, lieve Nicole!

Iedereen die mij al wat langer volgt, weet dat ik meer een kok dan een bakker ben. Ik vind bakken wel heel leuk hoor, maar ik ben er gewoon niet zo goed in. Ik kook het liefst op gevoel namelijk. Een beetje van dit en een beetje van dat. Maar bij bakken komt het veel meer op exacte hoeveelheden aan en daar ben ik dus niet zo goed in. Dus hoewel ik verder nooit uit pakjes en zakjes kook, heb ik besloten dat dit voor bakken wèl gerechtvaardigd is. Dan kan er in elk geval niks misgaan met het afwegen van de ingrediënten. Toen ik onlangs werd uitgenodigd voor een event bij HomeMade bakmixen, ben ik daar dan ook gretig op ingegaan.

Ik had nog wat mandarijnen en trek in iets veel minder gezonds dan een mandarijn. Dat werd dus een cake. Een extreem luchtig exemplaar. Ik heb me weten in te houden en slechts één plakje gegeten. Oké, twee. En een half. Maar met luchtige cake mag dat. Vind ik.  

Dit is een dessert in de categorie 'kleine moeite, groots effect'. Dus bereid je maar voor op de nodige oh's en ah's van je gasten, want het ziet er (al zeg ik het zelf) heel fancy en spectaculair uit. 

In het kader van verspillingsvrij eten èn stiekem omdat dit gewoon een verrekt lekkere cake is, heb ik hierbij het recept voor mijn stoofpeertjescake voor jullie. Voor als je stoofpeertjes over hebt van Kerst, Pasen of een ordinaire doordeweekse winterdag. Je kunt ze natuurlijk ook gewoon speciaal voor deze cake maken. Die stoofpeertjes dus. En laat ik nou toevallig nog een lekker receptje op mandyandmore hebben staan!

Ik heb er de afgelopen jaren geen geheim van gemaakt dat ik nou niet echt de grootste fan ben van die oude knar met baard, paard en mijter. Enerzijds komt dit wellicht vanwege het feit dat ik zelf geen kinderen heb, maar ik geloof dat ik er ook echt niet zoveel mee heb. Ik vond het als kind vooral heel spannend en als 'juf Mandy' vooral heel druk (lees: ik probeer gedurende een week of 3 te overleven in een groep met 20 knetterdrukke kinderen). Maar ik moet eerlijk toegeven, sinds deze juf ook tante voor haar naam heeft staan, begint het toch wel wat te kriebelen op Sinterklaasgebied. Want hoe leuk is het om die gespannen gezichtjes te zien op de grote dag zelf of mijn neefjes en nichtjes vol overgave te horen zingen bij het zetten van hun schoen? En stiekem geniet ik ook echt wel een beetje van dat Sinterklaasjournaal (met al die  grapjes die alleen door volwassenen gesnapt worden). Ach, ik geloof dat het tijd wordt om me er maar eens aan over te geven. Dus ik zing uit volle borst mee over vrienden met roetvegen, bak de lekkerste Sintbaksels en geniet stiekem van de magie rondom Sinterklaas. 

Ik heb het al vaker gezegd, ik ben meer een kok dan een bakker. De beetje van dit en beetje van dat-methode ligt mij nou eenmaal veel beter dan het stap-voor-stap moeten volgen van een recept.In de keuken ga ik liever op mijn gevoel af, dan dat ik me moet houden aan vaste verhoudingen en ingrediënten heel precies moet afwegen. En dat laatste is bij het bakken nu juist zo belangrijk. Maar ik zou het wel graag goed willen kunnen, dat bakken. Ik ben namelijk dol op taartjes en koekjes en gebakjes. Ik wil jullie daarom (met gepaste trots) deze voor elke beginnende thuisbakker makkelijk te maken taartjes presenteren: verrukkelijke vijgentaartjes met gekarameliseerde walnoten. Een kind kan de was doen (en ik ook).   

Ik had ooit een ijsmachine die ik met enige regelmaat gebruikte. Toen kocht ik een KitchenAid standmixer in de kleur pistache (gevalletje liefde op het eerste gezicht) en daar kreeg ik een ijsmachine bij. Ik maak nou ook weer niet zoveel ijs dat ik er twee nodig heb, dus de oude kon weg. Die van KitchenAid vond ik echter niet zo handig, dus die heb ik verkocht. Lang verhaal kort, ik ging van twee ijsmachines naar geen ijsmachine. Voor het maken van dit overheerlijke fris-zoete ijs met munt en frambozen heb je gelukkig helemaal geen ijsmachine nodig. Super makkelijk. Het enige nadeel is dat het zo lekker is. Te lekker. Als in...ik neem nog een bakje :-)

Als ik op een menukaart een gerecht met lemon curd zie staan, dan moet (MOET) ik dat bestellen. En ja, dat het dan meestal gaat om een taartje of een ander gerecht met veel teveel calorieën, daar kan ik dan ook niets aan doen. Ik vind het gewoon zó lekker!Het zelf maken van lemon curd leek me altijd een vrij ingewikkeld gebeuren, maar dat blijkt in de praktijk reuze mee te vallen. Ik heb het inmiddels al zó vaak gemaakt, dat ik er het perfecte recept voor heb nu (wat gewoon neerkomt op een beetje van dit recept, een beetje van dat recept en een beetje van mezelf). Enfin, hierbij een kan-niet-mislukken-recept-voor-lemon-curd. En mocht je nu eens gek willen doen, vervang de citroen dan voor een andere citrusvrucht òf (nog gekker) passievrucht of frambozen. Die leuke Anniepannie heeft ook een heerlijk recept voor een mangocurd met limoen op haar blog staan. Maken!!!

Op zoek naar anders-dan-anders recepten met (geiten)melkproducten, kwam ik uit op het idee voor een bark met (geiten)yoghurt. Nu had ik  nog nooit van een zogeheten bark gehoord, maar een zoektochtje op het wereldwijde web leerde mij dat het hier gaat om een heuse trend. Want na de frozen yoghurt, lijkt de bark terrein te gaan winnen. Even voor de duidelijkheid, een bark is dus niets anders dan een plak bevroren yoghurt (of vla in dit geval) opgeleukt met wat vers fruit, nootjes of andere verse ingrediënten. Maar aangezien de naam mij doet gruwelen, heb ik deze koude snack omgedoopt tot "IJsschotsen*" (wat naar mijn idee de lading ook veel beter dekt). Heerlijk als gezond tussendoortje of om op een warme zomerdag mee te ontbijten. Ik maakte deze schotsen van de geitenvanillevla van Den Eelder en da's echt een aanrader kan ik jullie vertellen. Mocht je die geitenvla nou toch wat spannend vinden, dan kan dit recept uiteraard ook van de koeienvariant gemaakt worden. 

Dit recept is precies genoeg voor 6 extreem luchtige cakejes met sinaasappel en maanzaad. En aardig wat suiker, maar een kniesoor die daarop let. Als je het doet, moet je het goed doen, nietwaar? Super lekker als toetje met mijn mango-sinaasappelijs met kokos. En versierd met wat muisjes zijn deze cakejes ook een leuke geboortetraktatie. Beschuit met muisjes zijn zó 2018!