Hoofdgerechten

De laatste tijd zie ik het ene na het andere gerecht met jackfruit voorbijkomen. Dat is niet gek ook, want nu steeds meer mensen ervoor kiezen om minder vlees te eten, is deze vrucht (met een structuur van draadjesvlees) een mooi compromis. Ik maakte er een heerlijk Mexicaans gerechtje van: tortilla's met pulled jackfruit en avocadocrème. En koriander natuurlijk. Geen Mexicaans (Indiaas, Thais.....) gerecht zonder koriander. Ik weet dat veel mensen direct aan zeep denken bij de gedachte aan koriander alleen al, maar geloof mij... je kunt het leren eten. Ik maakte voor de variatie deze bakjes van de tortilla's. Staat extra leuk. Heb ik ook niet zelf verzonnen hoor, vele foodbloggers gingen mij voor...maar ach, beter goed gejat dan slecht verzonnen, toch?Nog even terugkomend op deze pulled jackfruit... dit gerechtje werd zeer goed ontvangen door mijn vleesetende lover. Het is dat hij wist dat het hier niet om een echt varkentje ging, anders had hij het verschil vast niet geproefd.   

De maand maart is sinds een paar jaar gebombardeerd tot de maand waarin er minder vlees gegeten wordt. Zo vindt van 11 t/m 18 maart de tweede week zonder vlees plaats. Wat mij betreft een super initiatief om mensen te stimuleren om minder vlees te eten. In dat kader hebben wij ervoor gekozen om deze hele maand geen vlees te eten. Aan de slag met vegetarische recepten dus. Zoals deze heerlijke gevulde aubergines bijvoorbeeld. Ik heb hiervoor gebruik gemaakt van een vleesvervanger, maar die kan je wat mij betreft ook prima weglaten. De kaas en noten in het gerecht vervangen al genoeg (voor zover er iets vervangen moest worden). Mijn vleesetende lover werd overigens wèl heel blij van dit nepgehakt van Quorn. 

Appeltje eitje....Waar die uitdrukking vandaan komt is mij een raadsel, maar makkelijk is ie wel. Deze lasagne met paddenstoelen en spinazie. Een klein kwartiertje voorbereiding en daarna doet de oven de rest. Heb jij mooi de tijd om een lekker glas wijn inite schenken en  met de benen omhoog op de bank te zitten. Een beetje televisie kijken of een goed gesprek met de kat voeren. Met je partner mag ook. Maakt mij niet uit. Ik ben in elk geval een groot fan van ovenschotels. Heerlijk zo'n bordje comfortfood! 

Deze hartverwarmende kokoscurry mag toch eigenlijk niet ontbreken op Mandyandmore. Heerlijk en super snel klaar en daarmee dus heel makkelijk om na een drukke dag toch iets gezonds op tafel te kunnen zetten. Het is gebaseerd op een recept uit de Allerhande. Ik heb de kikkererwten uit het origineel voor deze gelegenheid vervangen door aardappels en gehakt. Allebei lekker. De mango zorgt voor een fris-zoet accent in het gerecht en doet je verlangen naar de zomer....

In India is boterkip (beter bekend onder de naam butterchicken) een populair gerecht, zo heb ik me laten vertellen in elk geval. Ik ben er zelf nog nooit geweest, dus dat moet ik dan maar geloven. In mijn zoektocht naar een lekker recept voor boterkip, kwam ik er al snel achter dat HET recept ervoor niet bestaat. Onderstaand recept is dus een combinatie van ingrediënten die ik in verschillende recepten voor boterkip tegenkwam. Geen idee of het voldoet aan de officiële Indiase richtlijnen (voor zover die bestaan dan). Dat maakt mij eigenlijk ook helemaal niet uit. Ik vond het lekker en dit is mijn website, dus wat mij betreft was het volledig gerechtvaardigd om het te plaatsen. En aangezien India hoog op mijn reiswensenlijstje staat, kan het altijd nog aanpassen wanneer ik eenmaal in India geweest ben. 

Ik ben een groot fan van gerechten zoals dit. Men kiepert alles wat (voordat het pootjes krijgt) echt op moet, in een pan. Wat bouillon erbij, beetje op smaak brengen met kruiden et voilà! Het idee voor deze vispannetjes ontstond op bovenstaand omschreven manier en ik kan niet anders zeggen dan dat het een succes was. Gamba's, zalm, zoete aardappel, wortel en prei in een saus van witte wijn*, visbouillon en crème fraîche op smaak gebracht met dragon, dille en laurier.

Ik ben absoluut geen fan van de oer-Hollandse kost. Nooit geweest ook. De enige stamppot die ik als kind kon waarderen, was de stamppot met spekjes en rauwe andijvie van mijn moeder. Na wat experimenteren (met wisselende resultaten) in mijn eigen keuken, kwam ik erachter dat ik veel stamppotten met wat aanpassingen wel lekker vindt. Zo is komijn bijvoorbeeld super lekker door de hutspot. Deze zuurkool heb ik met wat knoflook, tijm en chilipepers een Italiaanse twist gegeven. En door de zuurkool in room te stoven, krijgt hij een veel zachtere (en voor mij dus aangenamere) smaak. 

In het kader van 'wie wat bewaart, heeft wat' aten wij onlangs deze spicy pasta met uit de vriezer opgeduikelde pijlstaartinktvisjes. Het schoonmaken van de inktvisjes is even een minder prettig (lees: ronduit smerig) werkje, maar de rest van het recept is een eitje. De toevoeging van harissa geeft het gerecht aardig wat pit. Harissa is een Noord-Afrikaanse mix van specerijen (met o.a. pepers, komijn, koriander en knoflook). Harissa is zowel als pasta en in een droge poedervorm te verkrijgen. Mocht je niet van pittig houden, dan kun je de harissa ook goed vervangen door (gerookt) paprikapoeder.  

Met opgetrokken neus vertelde één van mijn leerlingen mij pas dat zij snotlof  zo ongeveer de meest vieze groente ter wereld vond. En inderdaad, wanneer je kinderen vraagt wat zij niet lusten, wordt witlof vaak in één adem genoemd met spruitjes of boerenkool. Maar in tegenstelling tot mijn leeftijdsgenootjes was ik als kind wèl dol op witlof. Tot snot gekookt, rauw verwerkt in een salade of -mijn persoonlijke favoriet- met ham en kaas uit de oven. Waar mijn moeder vroeger achterham en geraspte kaas gebruikte, heb ik voor dit recept gekozen voor prosciutto en een bechamelsaus met gorgonzola. 

Deze vegetarische risotto met pompoen, geitenkaas, rucola en pijnboompitjes doet zelfs de grootste carnivoor vergeten dat hij (of zij) liever vlees eet. Want pompoen met geitenkaas is wat mij betreft nét zo'n goddelijke combinatie als aardbeien met slagroom. Of, speciaal voor die carnivoren, biefstuk met patat. Door de pompoen eerst in de oven te roosteren, krijgt hij een nog intensere en bijna rokerige smaak. Gewoonweg goddelijk! Of had ik dat al gezegd?

Eén van de voordelen van het hebben van een eigen foodblog is dat het eigenlijk gewoon een database voor mijn eigen recepten is. Zodat ik nooit meer hoef te denken 'Wat was nou toch ook alweer het recept van dat ene gerecht wat toen en toen zo lekker was?'. Ik kook echter ook heel vaak recepten van anderen en die kan ik toch moeilijk onder mijn eigen naam op mijn website knallen. Ik heb het in dit geval toch gedaan, uiteraard met bronvermelding. En de aanpassingen van mijzelf erbij. Want het zou toch zonde zijn wanneer ik deze buitengewoon lekkere linzendahl met spinazie en paneer weer zou vergeten. Dit is nou echt wat je noemt een bordje comfortfood. Het originele recept komt uit het Delicious magazine (11-2018). Lekker, makkelijk en super snel klaar! 

Ja hoor, dit is er weer één in de categorie: 'Wat ligt er nog in de koelkast en wat zal ik daar eens mee maken?'. Ik kan me herinneren dat er ooit een televisieprogramma bestond rondom dat thema. 'Nix in the fridge' heette dat geloof ik. Dan belde één of andere televisiekok bij nietsvermoedende burgers aan om daar ongevraagd de koelkast open te trekken. Van dat wat ie daarin aantrof probeerde hij dan iets lekkers te maken. Dat lijkt mij ook wel wat. Gewoon een beetje in andermans koelkasten snuffelen en een maaltijd bij elkaar improviseren.