Bijgerechten en sauzen

Je zult op mijn website niet veel vleesgerechten tegenkomen. Dat komt deels voort uit het feit dat ik ervan overtuigd ben (en met mij gelukkig steeds meer mensen) dat het eten van veel vlees niet zo goed voor je is. Voor de wereld ook niet overigens. Daarnaast ben ik gewoon niet zo'n vleeseter. Dat hadden mijn ouders vroeger niet kunnen voorspellen, want als kind was ik een echte carnivoor. Ik was dol op karbonaadjes of sappige biefstukken en kaapte het liefst het grootste stuk vlees uit de pan. Ik weet niet waardoor dat veranderd is. Hoe ouder ik werd, des te minder behoefte ik aan vlees kreeg. Op dit moment eten wij maximaal 2 keer per week vlees. Voor mij alleen geen grote stukken meer en altijd biologisch. Deze gemarineerde speklapjes doen het heerlijk bij een maaltijd met rijst en groenten. 

Er komt weinig koken aan te pas, maar ik wil jullie het recept voor een goede kruidenboter toch niet onthouden. Al is het alleen maar om ervoor te zorgen dat niemand meer die meuk van de supermarkt gaat kopen. Want die lijkt nergens op. En al helemaal niet op kruidenboter.  

Zelfgemaakte pesto is gewoon veel lekkerder dan de kant-en-klare versie uit een potje. Ik maakte al eerder eens groene pesto (zie link) en vandaag stond de rode variant op het menu. Super makkelijk en bijna net zo snel klaar als het opendraaien van een potje. Bijna dan. 

Ik heb onlangs polenta ontdekt. Dat klinkt bijna als een ontdekking van het kaliber '1492...Columbus ontdekt Amerika', maar ik was er dan ook echt heel blij mee. Polenta is namelijk super veelzijdig en daarom uitermate geschikt als bijgerecht. Weer eens wat anders dan pasta, rijst of aardappels. Het gerecht schijnt zijn oorsprong in het Noorden van Italië te hebben liggen (en dat terwijl ik het behoorlijk Spaans vind klinken) en wordt daar meestal als een soort pap geserveerd. Wanneer deze aardappelpuree-achtige substantie wat langer staat, wordt hij zo stevig dat je hem met gemak kunt bakken, frituren of grillen. En dat laatste heb ik dus gedaan. En daarmee zijn direct die geinige streepjes verklaard :-)

Deze chipjes van polenta (=maismeel) zijn een heerlijke vervanger voor patat. Niet direct gezonder, maar weer eens wat anders. Meer heb ik er niet over te melden geloof ik. 

Deze krokante aardappeltjes zijn een heerlijk bijgerecht voor bij de barbecue, asperges of een lekkere hamburger. Ik eet ze het liefst gedipt in van die lekkere vette Zaanse mayonaise. Niet heel gezond, wel heel lekker. 

Asperges...ik kan er geen genoeg van krijgen. Gegrild op de barbecue, verwerkt in een soepje of zoals in dit receptje op de klassieke manier met ham, ei en een botersausje. 

Wanneer ik mij vroeger voorstelde hoe mijn keuken er 'later als ik groot zou zijn' uit zou zien, dan stelde ik me zo'n grote woonkeuken voor. Met een joekel van een kookeiland. En een tafel voor zeker twintig personen. En zo'n rekje waar pannen en pollepels aan hangen. En overal gezellige potjes met kruidenplantjes. Ik moet bekennen dat alleen dat laatste gelukt is. En dan nog niet eens helemaal. Er staat op dit moment welgeteld één kruidenplant in mijn keukentje. Een halve plant eigenlijk, want het meeste ervan heb ik vandaag gebruikt om deze basilicumpesto mee te maken. Die dan weer wel heel goed gelukt is. Kan ook niet anders, want zelf pesto maken is echt super makkelijk. En zoveel lekkerder dan zijn kant-en-klare broer van de supermarkt. 

Ik vond broccoli vroeger niet te vr..... Dit kwam waarschijnlijk omdat ik deze groente alleen maar kende als een tot snot gekookte smakeloze groene smurrie voor bij de aardappels (sorry mam). Inmiddels weet ik (en mijn moeder gelukkig ook) dat het groene broertje van de bloemkool het best tot zijn recht komt wanneer hij heldergroen en nog een beetje knapperig is. Heerlijk als lauwwarme salade, verwerkt in een hartige taart, gepureerd tot een lekker soepje of zoals in dit recept, gestoomd en geserveerd met een Aziatische dressing.